-Kitap okumuyoruz!
-Çok az kitap okuyoruz!
Hemen hemen herkesin dillendirdiği bir konu kitaptan, okumaktan uzak duruşumuz. Bir yazar olarak bu konuyu en çok dert edinenlerden ve dile getirenlerden biri olmam tabiidir. Ancak “İnsanımızı kitapla nasıl buluştururuz ve aralarındaki samimiyeti nasıl kurup pekiştirebiliriz? Okuma alışkanlığını neler yaparak artırabiliriz?” sorularına cevap aramakla da meşgul oluyorum.
Okunacak eser yazmak, insanımıza kendi hikâyelerini ulaştırmak yaptığım işlerden ilki…
Bir yazar olarak çocuklarımızın ayağına kadar gitmek; davet edildiğim ilköğretim okullarında çocuklarımızla buluşarak edebiyat sohbeti ve imza günleri tertiplemek bir başka uğraşım…
Son günlerde bunlara bir yenisi daha eklendi. Köy ve belde ilköğretim okullarındaki öğrenciler, şehir merkezindeki akranları kadar şanslı değiller. Onlar ancak öğretmenlerinin sınıf ve okul kitaplıklarına temin ettikleri ile yetinmek durumundalar. Yakınlarında bir kitapçı olmadığı gibi, ellerinden tutup götürülerek seçe seçe kitap almaları da mümkün değil. Hâlbuki bir çocuğun, kitapçı raflarını inceleyerek, seçerek kitap alma fırsatını bol bol bulması ne kadar güzel olur! Hayali bile güzel…
Önceki yıllarda, belediye başkanı iki arkadaşıma teklif etmiş, onlar beldelerindeki ilköğretim okuluna kitaplarımı alarak çocukları sevindirmişlerdi. Bu, bir projeye dönüştürülerek devam edebilirdi.
Bu düşünceler içinde okullara kitap yardımı yapacak yardımseverler aramaya başladım. Herkese bu teklif yapılamazdı çünkü kitap okutmanın önemini kavrayacak pek fazla kişi yoktu. Çevremde, bu konuya sıcak bakacak, nazımın geçtiği iş adamı, doktor, eczacı, belediye başkanı ve diğer mesleklerde arkadaşlarım, dostlarım vardı. Onlara rahatlıkla teklif edebilirdim. 2011 yılının Şubat ve Mart ayları içinde, teklifimi götürdüm. Umduğum gibi karşılık gördüm, kabul ettiler. Ben, kitapçıya yardımsever dostumun adını, telefonunu vererek görüşmelerini sağladım. Kitapçıdan, yardımsever kişinin kabul ettiği miktarda kitap hazırlamasını istedim. O, kitapları hazırlayıp bir kolide topladı, bir ilköğretim okulunun çocuklarına ulaştırdı; indirimli fiyatları ile faturasını keserek parasını da aldı. Tabii bu arada şunu da söyleyeyim: Gönderilen kitaplar Denizlili iki yazarın imzasını taşıyordu; benim ve Ahmet Aykol’un…
Yardımda bulunan dostlardan bazıları, kitap kolisinin üzerine “Filan kişinin hediyesidir.” diye yazılmasını kabul ettiler. Bazıları da adının yazılmasına gerek görmediler. Kitapçı, onların isteğine göre hareket etti.
İki aylık zaman içinde Denizli’nin hangi köy ve kasabalarındaki çocuklarımızı sevindirdiğimizi düşünerek bir liste yaptım. Tam on okula destek olmuşuz: Denizli’nin merkez Güzelpınar, Karakova ve Karakurt köyleri ile Cankurtaran, Irlıganlı ve Aşağı Şamlı beldeleri… Babadağ’ın Mollaahmet Köyü; Acıpayam’ın Yazır, Baklan’ın Hadim köyleri; Sarayköy’ün Ahmetli ve Tosunlar, Serinhisar’ın Yatağan, Çivril’in Gümüşsu ile Kale ilçesinin Karaköy beldeleri…
Bu sayı, elbette on dörtte kalmayacak, kalmamalı… “Köy ve belde ilköğretim okullarında okuyan çocuklarımıza yardımseverler dolayısıyla kitap ulaştırma projemiz” önümüzdeki ay ve yıllarda da devam edecek. Tabii kitabın değerini bilen ve kitap yardımı için elini cebine götürebilecek dostları buldukça…
Nasıl, bu proje güzel değil mi? Kitap dostları! Sizler de çevrenizdeki kitap dostları ile el ele vererek köy ve beldelerdeki öğrencilerimizi kitapla buluşturarak sevindirebilirsiniz…
Yorum ekle
.png)
