KİTAPLA BULUŞTURMAK İÇİN

-Kitap okumuyoruz!

-Çok az kitap okuyoruz!

Hemen hemen herkesin dillendirdiÄŸi bir konu kitaptan, okumaktan uzak duruÅŸumuz. Bir yazar olarak bu konuyu en çok dert edinenlerden ve dile getirenlerden biri olmam tabiidir. Ancak “İnsanımızı kitapla nasıl buluÅŸtururuz ve aralarındaki samimiyeti nasıl kurup pekiÅŸtirebiliriz? Okuma alışkanlığını neler yaparak artırabiliriz?” sorularına cevap aramakla da meÅŸgul oluyorum.

Okunacak eser yazmak, insanımıza kendi hikâyelerini ulaÅŸtırmak yaptığım iÅŸlerden ilki…

Bir yazar olarak çocuklarımızın ayağına kadar gitmek; davet edildiÄŸim ilköÄŸretim okullarında çocuklarımızla buluÅŸarak edebiyat sohbeti ve imza günleri tertiplemek bir baÅŸka uÄŸraşım…

Son günlerde bunlara bir yenisi daha eklendi. Köy ve belde ilköÄŸretim okullarındaki öÄŸrenciler, ÅŸehir merkezindeki akranları kadar ÅŸanslı deÄŸiller. Onlar ancak öÄŸretmenlerinin sınıf ve okul kitaplıklarına temin ettikleri ile yetinmek durumundalar.  Yakınlarında bir kitapçı olmadığı gibi, ellerinden tutup götürülerek seçe seçe kitap almaları da mümkün deÄŸil. Hâlbuki bir çocuÄŸun, kitapçı raflarını inceleyerek, seçerek kitap alma fırsatını bol bol bulması ne kadar güzel olur! Hayali bile güzel…

Önceki yıllarda, belediye baÅŸkanı iki arkadaşıma teklif etmiÅŸ, onlar beldelerindeki ilköÄŸretim okuluna kitaplarımı alarak çocukları sevindirmiÅŸlerdi. Bu, bir projeye dönüÅŸtürülerek devam edebilirdi.

Bu düÅŸünceler içinde okullara kitap yardımı yapacak yardımseverler aramaya baÅŸladım. Herkese bu teklif yapılamazdı çünkü kitap okutmanın önemini kavrayacak pek fazla kiÅŸi yoktu. Çevremde, bu konuya sıcak bakacak, nazımın geçtiÄŸi iÅŸ adamı, doktor, eczacı, belediye baÅŸkanı ve diÄŸer mesleklerde arkadaÅŸlarım, dostlarım vardı. Onlara rahatlıkla teklif edebilirdim. 2011 yılının Åžubat ve Mart ayları içinde, teklifimi götürdüm. UmduÄŸum gibi karşılık gördüm, kabul ettiler. Ben, kitapçıya yardımsever dostumun adını, telefonunu vererek görüÅŸmelerini saÄŸladım. Kitapçıdan, yardımsever kiÅŸinin kabul ettiÄŸi miktarda kitap hazırlamasını istedim. O, kitapları hazırlayıp bir kolide topladı, bir ilköÄŸretim okulunun çocuklarına ulaÅŸtırdı; indirimli fiyatları ile faturasını keserek parasını da aldı. Tabii bu arada ÅŸunu da söyleyeyim: Gönderilen kitaplar Denizlili iki yazarın imzasını taşıyordu; benim ve Ahmet Aykol’un…

Yardımda bulunan dostlardan bazıları, kitap kolisinin üzerine “Filan kiÅŸinin hediyesidir.” diye yazılmasını kabul ettiler. Bazıları da adının yazılmasına gerek görmediler. Kitapçı, onların isteÄŸine göre hareket etti.

İki aylık zaman içinde Denizli’nin hangi köy ve kasabalarındaki çocuklarımızı sevindirdiÄŸimizi düÅŸünerek bir liste yaptım. Tam on okula destek olmuÅŸuz: Denizli’nin merkez Güzelpınar, Karakova ve Karakurt köyleri ile Cankurtaran, Irlıganlı ve AÅŸağı Åžamlı beldeleri… BabadaÄŸ’ın Mollaahmet Köyü; Acıpayam’ın Yazır, Baklan’ın Hadim köyleri; Sarayköy’ün Ahmetli ve Tosunlar, Serinhisar’ın YataÄŸan, Çivril’in GümüÅŸsu ile Kale ilçesinin Karaköy beldeleri…

Bu sayı, elbette on dörtte kalmayacak, kalmamalı… “Köy ve belde ilköÄŸretim okullarında okuyan çocuklarımıza yardımseverler dolayısıyla kitap ulaÅŸtırma projemiz” önümüzdeki ay ve yıllarda da devam edecek. Tabii kitabın deÄŸerini bilen ve kitap yardımı için elini cebine götürebilecek dostları buldukça…
Nasıl, bu proje güzel deÄŸil mi? Kitap dostları!  Sizler de çevrenizdeki kitap dostları ile el ele vererek köy ve beldelerdeki öÄŸrencilerimizi kitapla buluÅŸturarak sevindirebilirsiniz…  

PAYLAŞMAK İÇİN:

PaylaÅŸ - Facebook PaylaÅŸ - Twitter

Yorum ekle


Güvenlik kodu
Yenile